(Blauw 1 – Wit 1) Elke week meer leven in de brouwerij. De coronacrisis lijkt helemaal vergeten bij FC Veteranen Bolderberg. Ei zo na moesten er zondag enkele spelers op de bank, zo groot was de opkomst. En dan waren enkele ‘basisspelers’ nog niet aanwezig.

Met een goed gevuld speelveld, was er opvallend minder manoeuvreerruimte en konden alleen de meest balvaardige jongens zich al eens aan een soloslim wagen. Maar achteraan hielden beide defensies de rangen goed gesloten. Bij Blauw leidde een zeldzame doorbraak van stormram Balou, op het randje van de buitenspelval, tot het eerste en enige doelpunt. Gelegenheidsgoalie Wim liet zich daarbij op een zeldzaam foutje betrappen.

WIt kom langszij via Emilio, en maakte zelfs aansprak op de overwinning. Maar Balou, die na de koffie de keepershandschoenen aantrok, redde zijn team met een prachtsafe op de lijn.

Voor Blauw scoorde Balou, voor Wit Emilio.

(Groen 3 – Blauw 3) Flinke opkomst, veel inzet. Marc opende de score voor Groen. Maar met een subliem afstandsschot verraste Filippo doelman Guido C en bracht het spel zo weer in evenwicht. Dat evenwicht ging een hele wedstrijd lang niet meer verloren. Zowel Serge, al strompelend, als Stef, volle vaart vooruit, waren lucky bij de afwerking. Maar omdat Wim en Yente netjes tegenprikten bleven de bordjes aan het eindsignaal gelijk. Iedereen content weer naar huis. Behalve Filippo misschien, want die pakte nog geel voor dom handspel.

Voor Groen scoorden Marc, Wim en Yente, voor Blauw Filippo, Serge en Stef.

(Groen 4 – Blauw 0) De wedstrijd van zondag 3 oktober was er eentje die helemaal uitgeregend was. Wegens matige opkomst (en omwille van een gebrek aan ‘officiële registratie’ besloot de Veteranenvoetbalbond om ze niet in de annalen op te nemen. Maar zo mak als de opkomst op 3 oktober was, zo talrijk daagden oude én nieuwe spelers op zondag 10 oktober op. Het werd een succeseditie voor de herboren Bolderbergse Veteranen, en op het veld was het letterlijk vechten voor een basisplaats.

De supporters, die ook weer present tekenden, zagen een stevige en aantrekkelijke pot voetbal met een – voor een Veteranenmatch niet altijd evidente – evenwichtige uitslag. Team Groen nam met een sterker en vooral jonger bezette aanvalslinie meermaals de maat van team Blauw. De bleus lieten zich zeker niet onder de grasmat spelen en konden evenzeer, zij het eerder steriel, de doelman aan de overkant onder druk zetten.

Maar bij Groen was er duidelijk meer efficiëntie en trefzekerheid. Vooral youngster Christophe B liet zich gelden met een trio fraaie doelpunten. ‘Bruker’ Serge deed er daar graag nog eentje bovenop.

Voor Groen scoorden Christophe B (3) en Serge.

Met een aanzienlijk sterkere veldbezetting dan een week eerder, lag het spel meer aan banden en kregen de goalgetters veel minder vrije ruimte. Bij wijlen werd er potig gevoetbald (Sorry, Stef!) en de beide teams hielden mekaar een wedstrijd lang goed in balans.

Groen organiseerde iets beter van achter uit en bouwde al snel een voorsprong uit. Wit moest daardoor risico’s nemen en zette de poort soms een ietsje te ver open. Vooral Tim wist daar goed van te profiteren. Hij puntte er mooi drie binnen.

Voor Wit scoorde Filippo (2), voor Groen troffen Tim (3) en Wim raak.