(Rood 8 – Wit 3) Opnieuw een sterke veldbezetting, die tijdens de eerste helft in het voordeel speelde van The Reds, die vanuit een sterk georganiseerde defensie en een soepel draaiend middenveld de eigen aanvalslinie op hun wenken bediende. Aan de rust hingen de bordjes al op 4-0.

Mede dank zij een aantal wissels keerden de kansen na de rust. Rood was even de pedalen kwijt en liet de strakke defensie iets te vaak los, waardoor Wit onder impuls van Jarne, Stef en een snelle Wesley vervaarlijk kon tegenprikken en zelfs aansluiten tot 4-3. Maar net als Rood dreigde te breken, moest Wit achterin opnieuw een dom tegendoelpunt slikken. En brak finaal de veer. Ozy en Benny gaven Les Blancs finaal de doodsteek.

Maar onder een zalig nazomerzonnetje smaakte de koude pasta – nogmaals dank, Anneke! – voor winnaars én verliezers.

Voor Rood scoorden Bert, Ozy (4), Stef (owngoal), Wim en Benny. Voor Wit Ufuk, Stef en King.

Terwijl ‘moederploeg’ FC Bolderberg krabbelt om overeind te blijven in 2de provinciale en de crisis er stevig in de ploeg sluipt, vieren de Veteranen hoogtij. Wegens de hoge opkomst is er amper nog open ruimte op het speelveld voor méér spelerstalent. Er wordt ook elke zondag met veel inzet gespeeld. Soms té veel, zodat Balou met een donderspeech weleens de gemoederen moet bedaren.

Maar ‘sfeer is koet!’ – zoals voormalig nationaal coach Robert Waseige placht te zeggen – zowel op als naast het veld. Héél koet. En een belangrijke reden daarvoor is dat onze spelers te gepasten tijde ook goed gesoigneerd worden door sterkhouder Balou en zijn rechterhand Anneke. Stokskes op de gril, koude pasta of hotdog met sjoekroet. Meer moet da nie zijn!

Trouwe supporter Ludo maakte bijgaande foto van de zondagse ‘veldkeuken’.

(Rood 6 – Wit 5) Het druk bezette speelveld – 12 tegen 12 – vormde geen buffer voor de ongebreidelde aanvalslust van Yassine. ‘Niet altijd even scherp voor goal’, durven zijn maats hem wel eens te treiteren. Maar zondag deed hij Team Rood in no time flink uitlopen. Wit vocht na de eerste verbijstering nog stevig terug, maar moest aan het eind van de wedstrijd toch de duimen leggen.

Voor Rood scoorden Yassine (3), Jeroen, Igor en Christophe. Voor Wit Serge, Wesley (2) en Ozy (2).

(Blauw 4 – Rood 8) Dat Veteranen Bolderberg een warme ploeg is met hoog diversiteitsgehalte, is breed geweten. In het leden- en ex-ledenbestand van de club zijn zowat alle naties van Europa en zelfs een aantal uit Azië en Afrika vertegenwoordigd. Ook qua genderdiversiteit steken we hoog boven het maaiveld uit. (Remember onze Roemeense flankspeelster van alweer enkele seizoenen geleden…) Zelfs op vlak van talent scouting en hunting kan onze ploeg goeie papieren voorleggen. En dan duikt daar op een goede zondag Igor op. Igor wie?

Igor mocht de rode kleuren verdedigen, en tegenstander Blauw ervaarde al snel wat die Igor in petto had. Hij liet de Blauw-defensie, vanuit de spelverdelerspositie, werkelijk alle hoeken van het veld zien. En die defensie – met Bart E, Wim, Tim en Stefke onder de lat – was zeker niet de minste! Maar Igor bediende Serge en Gilles op hun wenken waar ze dat graag wilden. En die moesten het enkel nog afmaken. Eitje!

De wedstrijd, met volwaardige elftallen aan beide kanten, verliep opnieuw pittig, maar fair. Vóór de wedstrijd gaf keeper Balou in naam van de organisatie een streng sermoen over fair play en tegen zware of gemene veldovertredingen, die voortaan streng zouden gesanctioneerd worden door onze goede ref Swa. Hij deed dat met grote gestrengheid en zelfs iets te veel branie, zodat het niet veel scheelde of hij vloog er – na een wat drieste doelmanstackle van zijn hand, euh voet – zelf bijna uit.

Maar van Balou kunnen we een en ander hebben, al is het maar omdat hij ons na de wedstrijd, samen met Anneke, regelmatig op een mini-eetfestijn trakteert. Ditmaal hete hondjes met choucroute. Tja, je wint ook niet elke week met zoveel veldovermacht!

Voor Blauw scoorden Jarne, Jaak (2) en Lars. Voor Rood Bert, Gilles (3), Serge (3) en Igor.

(Blauw 3 – Wit 3) Vlotte combinaties, vinnig voetbal, pittige duels, bij momenten op het scherp van de snee. De match van zondag gaf een heel ander beeld dan de doelpuntenfestivals van de eerste seizoensweken. Wit leek tot tweemaal toe de wedstrijd ultiem in de plooi te leggen. Zowel Ufuk als Serge brachten hun team in de tweede speelhelft op voorsprong. Maar Ozy en, in de allerlaatste speelminuut, Marc brachten Team Blauw terug op gelijke hoogte. Met een faire draw kon uiteindelijk iedereen tevreden terug naar huis.

Voor Blauw scoorden Luc, Ozy en Marc. Voor Wit Jarne, Ufuk en Serge.

(Rood 6 – Groen 9) Er wordt dit seizoen weer aan de lopende band gescoord in de Veteranencompetitie. Dat zal wel aan de aanvalsdrift van de spitsen toe te schrijven zijn… of aan de mindere prestaties van de mannen onder de lat. Laten we daar liever niet over discussiëren. De supporters krijgen in elk geval waar voor hun geld, en de notulist langs de lijn houdt zijn balpen en papier constant in de aanslag om niks in zijn verslag te missen.

Deze zondag was Gilles outstanding. Voor Team Groen passeerde hij liefst vijf keer langs de kassa. Bij Rood werd er ook wat afgescoord maar kon niemand zijn niveau evenaren. Ook niet Stefke, die tijdens de koffiepauze van kant en kleur moest wisselen en dus eigenlijk scoorde voor en tegen zijn eigen teams. Of moeten we dat dan als owngoals interpreteren?

Voor Rood scoorden King, Jarne, Stef (2), Kemal en Bart K. Voor Groen Gilles (5), Willem (2), Ufuk en Stef.